اصول مدیریت علمی

تیلور اعتقاد داشت که :
1 ـ اگر درباره شغل ، دانش بیشتری کسب شود تولید افزایش می یابد .
2 ـ از طریق بررسی های علمی بهترین شیوه انجام کار بدست می آید .
3 ـ هماهنگی در مراحل انجام کار تولید را بیشتر می کند .
4 ـ تولید بیشتر پرداخت بالاتری را برای کارگران بوجود می آورد و به دنبال آن سطح کارآیی سازمان را بالا می برد .  

اصول مدیریت علمی

تیلور چهار اصل ذیل را به عنوان "اصول مدیریت علمی" پیشنهاد کرد:

1- مدیریت باید علمی باشد. روش علمی جانشین روش تجربه و خطا گردیده وباید با مطالعه علمی کار بهترین روش انجام کاررا پیدا و به صورت دستورالعمل به کارکنان ابلاغ کرد. مطالعه علمی کار، شامل حرکت سنجی و زمان سنجی وتعیین استانداردهای تولید و کارکرد بر اساس آن است.
2- انتخاب کارکنان باید اساس علمی داشته باشد و بااستفاده از روشها و فنون علمی افرادی برای کارانتخاب شوند که مهارت و توانائیهای لازم برای انجام مؤثر و موفقیت آمیز آن را داشته باشند.
3- آموزش و تربیت کارکنان باید جنبه علمی داشته باشد.
4- روابط نزدیک و دوستانه و روحیه همکاری بین مدیریت و کارکنان و تقسیم کار و مسئولیت به طور مساوی میان مدیران وکارکنان به طوری که برنامه ریزی و کارهای فکری را مدیران و کارهای جسمی را کارکنان انجام دهند.

روش های اجرا
1- زمان سنجی با استفاده از روشها وابزارهای مناسب به منظور صرفه جویی در زمان انجام کار.
2- اعمال سرپرستی چند جانبه ( بر اساس تخصص) به جای روش سنتی سرپرستی فردی.
3- استاندارد کردن کلیه وسایل و ابزار کار و اعمال و حرکات کارکنان در انجام کار.
4- اختصاص دادن یک واحد سازمانی برای برنامه ریزی.
5- کاربرد اصل استثناء در مدیریت (که به موجب آن کارکنانی که بیشتر از استاندارد تعیین شده برای تولید بازده داشته باشند، دستمزد تشویقی دریافت و کسانی که تولیدشان ازاستاندارد مزبور کمتر باشد دستمزد کمتری دریافت می کنند.
6- استفاده از دستور العمل و شرح وظایف برای انجام کار وتدابیر تشویقی برای انجام درست وظایف
7- به کار گرفت نظام نرخ دستمزد متفاوت ( نظام نرخ دستمزد قطعه کاری ).
8- استفاده از سیستمهای راهنما برای طبقه بندی کردن محصولات تولیدی و ابزارهای به کاررفته در تولید.
9- استفاده از یک نظام کار ساده وتکراری.

10- به کارگرفتن روش حسابداری بهای تمام شده.

اولین مطالعه او در حمل آهن قراضه ها از انبار به کوره ذوب انجام شد .

او با استفاده از روش تقسیم کار و مطالعه علمی توانست میزان حمل آهن را به ازاء هر کارگر از 12.5 تن به 47.5 تن افزایش دهد .

ادامه دارد...

تدوین: ارشیا دکامی