مردی
نزد علی (ع) آمد و عرض کرد: « من حاجتی دارم.» امام فرمود: « حاجتت را
روی زمین بنویس؛ زیرا که من گرفتاری تو را آشکارا در چهره تو می بینم.» مرد روی زمین نوشت: « من فقیری نیازمندم.» امام به قنبر فرمود: « با دو
جامعه ارزشمند او را بپوشان. » مرد فقیر هم، با چند بیت شعر از
امیرالمؤمنین (ع) تشکر کرد. حضرت فرمود: « یکصد دینار نیز به او بدهید! »
بعضی گفتند: « یا امیرالمؤمنین او را ثروتمند کردی !
علی
(ع) فرمود: « من از پیامبر خدا (ص) شنیدم که فرمود: مردم را در جایگاه
خود قرار دهید و به شخصیت آنان احترام بگذارید.» آن گاه فرمود: « من از
بعضی مردم درشگفتم. آنان بردگان را با پول می خرند، ولی آزادگان را با
نیکی های خود نمی خرند.»
چهارشنبه 7 مرداد 1394 ساعت 13:02